‘Je mag meer over jouw zielenroerselen met mij delen,’ laat een cliënt mij weten. HELP! denk ik en voel ik, dat gaat zeker weten niet gebeuren! Maar het zet mij wel aan het denken. De cliënt en ik respecteren elkaar. Alleen: ik kom daar als professional organizer en dat maakt onze relatie per definitie ongelijkwaardig. Toch ziet zij achter de begeleidingskundige ook een mens met een karakter, een privéleven en een mening.
Door: Marlies Oudijk
Eerlijk
Als professional organizer weet je de meest intieme zaken van je cliënt. Hun financiën, de vaardigheden die zij missen om zelf te kunnen ordenen. Je komt op plekken in huis waar de meeste vrienden niet komen, bijvoorbeeld in hun slaapkamer. Als de cliënt dan vraagt hoe mijn weekend was, dan mag zij best weten dat ik naar vrienden ben geweest, naar de film of dat er een kind jarig was. Als professional wil ik eerlijk zijn tegen mijn cliënt. Maar waar ligt de grens?
De grens dient de relatie
De persoonlijke informatie die ik geef, moet naar mijn mening de relatie met de cliënt dienen. De professional kan wel vertellen dat haar kind ziek is, maar niet dat zij zich nu zo’n zorgen maakt terwijl ze moet werken. Dat is belastend voor de cliënt en deze kan er ook niets mee. Het betekent dat je zelf ook inzicht moet hebben wanneer je ergens verdrietig of boos over bent. Een goede professional kan dit parkeren tot na het werk.
De behoefte van mijn cliënt
Toch zie ik ook de kant van mijn cliënt. Die kan door naar mij te luisteren laten zien dat zij ook kan luisteren. Dat geeft haar een goed gevoel en meer zelfvertrouwen. Ze kan iets terug doen. Ik gun het haar. Dus geef ik feitelijke informatie over de leeftijd van mijn kinderen, de film die ik heb gezien, het land waar ik mijn vakantie heb doorgebracht.
Politiek of maatschappelijk gevoelige thema’s zijn voor mij echter taboe. En als ik een life-event meemaak zoals een overlijden, dan laat ik weten dat ik steun krijg uit mijn eigen netwerk. Als ik mij te veel zou verliezen in mijn verdriet, vind ik dat ik de afspraak moet afzeggen omdat ik mij niet professioneel kan gedragen. De cliënt kan anders aan anderen vertellen dat zij mij zo goed begrijpt en dat ik haar zo nodig heb. Dat is geen gezonde situatie voor ons beiden en om die reden houd ik mijn gevoelens voor me.
Optimale balans
Als professional werk ik niet met een dubbele agenda. Als ik persoonlijke informatie deel met mijn cliënten is dat geen trucje. Ik onderhoud een langdurig relatie met hen en vertrouwen vormt daarbij een essentieel onderdeel. De betrokkenheid over en weer maakt het werk zinvol en leuk. Daarom zoek ik naar de optimale balans tussen een professionele relatie met persoonlijke betrokkenheid bij de cliënt. Het doel is de kennis of vaardigheid die de cliënt wil leren. Het middel is het samen doen.
Meer lezen
De Zorgval, Carbo, C. en Baart, A. Uitgeverij Toeris, 2014
Overdracht en tegenoverdracht, Van Delft, F. Boom Lemma Uitgevers, 2015